Awesome Bike Presentation Video Vol. 2

Ταινίες με Ξύλο (Part 1) «Οι Καλές»

Ξύλο μέσα σε ταινίες. Ανδρική υπόθεση, τουλάχιστον τα πιο παλιά χρόνια. Γιατί πλέον υπάρχουν και γυναικείοι bad asses χαρακτήρες.

Από την εποχή που ήμουν μικρός και έβλεπα τον πατέρα μου να είναι στο σαλόνι και να βλέπει ξανά και ξανά τις ταινίες του Bruce Lee καθώς και τις western που τόσο λάτρευε(και ακόμη λατρεύει btw), με τους καουμπόηδες να μοιράζονται άκρως ρεαλιστικές σφαλιάρες και να κάνουν γης μαδιάμ τα σαλούν, οι λεγόμενες fight scenes έχουν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στην 7η τέχνη.

Με το πέρασμα των χρόνων, το κοινό ήθελε πάντα κάτι πιο ρεαλιστικό και οι σκηνοθέτες έψαχναν τρόπους να υλοποιήσουν την επιθυμία αυτή. Ίσως σε ένα άλλο αφιέρωμα, να αναφερθώ στις καλύτερες και πιο ρεαλιστικές fight scenes.

Εδώ θα μοιραστώ μαζί σας, ταινίες που η κεντρική τους ιδέα είναι το ξύλο. Από εκείνες που ξέρεις από τον τίτλο ότι θα δεις τον πρωταγωνιστή, να είναι τουμπανιασμένος είτε από το πολύ ξύλο, είτε από την πολύ πρωτεΐνη και να μοιράζει γροθοπατινάδες (που έλεγε και η γιαγιά μου ο θεός να αναπαύσει την ψυχή της), σε όλο το cast.

Σκοπός του αφιερώματος είναι για να χαρούν τα αγοράκια, να θυμηθούμε κάποιες ταινίες και ίσως να ξεχάσουμε κάποιες άλλες.

Οι κατηγορίες θα είναι δύο, οι «καλές» και αξιόλογες ταινίες, και οι «κακές» δηλαδή αυτές που εμείς τουλάχιστον σας προειδοποιήσαμε πριν πατήσετε το play.

Θα ζητήσω στο σημείο αυτό, προκαταβολικά συγνώμη από όλους τους αναγνώστες, διότι ο τομέας αυτός περιέχει τις άπειρες ταινίες, οπότε σίγουρα δεν θα αναφέρω σε κάποιες και πολύ πιθανόν να μην συμφωνείτε με τις απόψεις μου. Επίσης θα εξαιρεθούν πολλές από την λίστα αυτή, διότι θέλω να είμαι πιο συγκεκριμένος και όχι να σας κουράσω.

Sorry guys. Πάμε λοιπόν.

Part 1 – «Οι Καλές»

Rocky (1976)

Η ταινία που σημάδεψε γενιές και γενιές. Από μικρούς μέχρι μεγάλους, όλοι θέλαμε να γίνουμε σαν τον Rocky. Θυμάμαι όταν ήμουν στο σχολείο, που το έβαζε η τηλεόραση και την επόμενη μέρα ήταν το κυρίως θέμα.

Η ταινία του John G. Avildsen έκανε τον άγνωστο τότε σεναριογράφο και πρωταγωνιστή Sylvester Stallone, ζωντανό θρύλο. To Rocky κέρδισε όχι μόνο τις καρδιές των κριτικών, αλλά και 3 Oscar (Best Picture, Best Director & Best Film Editing) ενώ έχει πολλές άλλες διακρίσεις και υποψηφιότητες.

Την ταινία ακολούθησαν πέντε sequels (και όλο ακούω για ένα ακόμη), τα οποία δεν είχαν προφανώς την ίδια απήχηση.

Raging Bull (1980)

Τι γίνεται όταν ο Martin Scorsese μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη ένα βιβλίο, βασισμένο στην βιογραφία του Jake LaMotta; Απλά τα πράγματα. Νέα Υόρκη, μαφία, ένας αντιήρωας και 2 Oscar (Best Actor in a Leading Role, Best Film Editing).

Το αριστούργημα του Αμερικανού σκηνοθέτη, με έναν Robert De Niro να χτίζει λαμπρή καριέρα, πρέπει να μπει στην ταινιοθήκη κάθε cinema addict που σέβεται τον εαυτό του. Η ταινία γυρίστηκε ασπρόμαυρη για να διαφοροποιηθεί από το Rocky (1976) και για να μην προβληθεί τόσο αίμα στην μεγάλη οθόνη.

Με πλάνα που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις σύγχρονες ταινίες και εκπληκτικό video editing, ο Martin Scorsese, παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας.

Αξίζει να αναφέρουμε πως εκείνη την περίοδο ο Scorsese ήταν σε κλινική αποτοξίνωσης από κοκαΐνη. Η ταινία έγινε διότι ήταν ιδέα του Robert De Niro. Ο Scorsese γύρισε την ταινία και μέχρι σήμερα λέει πως ο De Niro του έσωσε τη ζωή που τον ξαναέβαλε στη δουλειά.

Karate Kid (1984)

Γιατί είναι στη λίστα θα μου πείτε; Μα γιατί έκανε τεράστια επιτυχία. Μιλάμε για το 1984, όπου η νέα γενιά ασχολείται σιγά σιγά με τις ανατολικές πολεμικές τέχνες. Τι πιο πιασάρικο, από ένα σχολιαρόπαιδο που μαθαίνει καράτε από έναν μάστερ; Ταύτιση με τον πρωταγωνιστή; Ω ναι!

“Karate here, karate here, NOT here” και προφανώς “Wax on, wax off” είναι οι ατάκες που σίγουρα θυμάστε αν είμαστε στην ίδια γενιά!

Ο αγύμναστος Ralph Macchio, που χάθηκε μετά από τις ταινίες αυτές, ο Pat Morita (1932–2005) στον θρυλικό ρόλο του Mr Miyagi και η γλυκύτατη Elisabeth Shue μας δίδαξαν την ουσία της πίστης και της θέλησης για έναν ανώτερο σκοπό. Σκηνοθεσία John G. Avildsen (σας θυμίζει κάτι;) και μία υποψηφιότητα για Oscar. Την ταινία ακολούθησαν 3 sequels και ένα πρόσφατο remake (βαθιά ανάσα για να μην ξεκινήσουμε τις κακίες), χωρίς όμως να κάνουν την ίδια εντύπωση στο κοινό.

Τέλος να θυμίσω το φοβερό κομμάτι Joe Esposito – You’re The Best Around που παίζει μέσα στην ταινία.

Οι γυναίκες θα συνεχίσουν να διαβάζουν το άρθρο αυτό, ενώ οι άντρες θα σηκωθούν όρθιοι για να θυμηθούν την κίνηση του «Γερανού».

Ali (2001)

Είμαστε στην 4η ταινία, και το boxing καλά κρατεί. Η βιογραφία ενός από τους πιο γνωστούς boxers στον κόσμο Muhammad Ali (Cassius Clay), ήταν θέμα χρόνου να μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη. Όχι μόνο γιατί έγινε πρωταθλητής κόσμου στα 18 του, αλλά και γιατί αγωνίστηκε για τα δικαιώματα του ως έγχρωμος.

Στην σκηνοθεσία έχουμε τον Michael Mann, και στον ρόλο τον Will Smith με κάτι κιλάκια παραπάνω! Λογικό γιατί το παιδί έλιωσε στην γυμναστική και στην πρωτεΐνη. Δύο υποψηφιότητες για Oscar (Best Actor in a Leading Role, Best Actor in a Supporting Role), όμορφα πλάνα και θετική απήχηση από το κοινό.

Αξίζει να αναφέρω, ανατριχιαστικό κομμάτι στο τέλος της ταινίας: Sauf Keita – Tomorrow.

Crouching Tiger, Hidden Dragon (2000)

Για να κάνουμε ένα διάλειμμα από το δυτικό boxing, και να πάμε βαθιά στην ανατολή, δεν μπορεί να λείψει από την λίστα μας η ταινία σταθμός, που έγινε πρωτοπόρος για πολλές παρόμοιες ταινίες.

Ο σκηνοθέτης Ang Lee (Life of Pi) έχει συνηθίσει πλέον να λαμβάνει χρυσά αγαλματάκια γιατί μας έχει χαρίσει πολλές αξιόλογες ταινίες.

Τα πλάνα μαγευτικά, η φωτογραφία καθηλωτική. Για μία ακόμη φορά θα πω ότι οι ανατολίτες σκηνοθέτες είναι έτη φωτός μπροστά.

Η ταινία Τίγρης και Δράκος, έχει στην κατοχή της 4 Oscar (Best Cinematography, Best Music, Original Score, Best Art Direction-Set Decoration, Best Foreign Language Film) και πρωταγωνιστούν, ο Yun-Fat Chow (προσωπικός αγαπημένος μου για την πολυετή συνεργασία με τον John Woo) και οι όμορφες αλλά θανάσιμες Michelle Yeoh και Ziyi Zhang.

Φέτος αναμένουμε το sequel της ταινίας με τίτλο Crouching Tiger, Hidden Dragon: The Green Legend σε σκηνοθεσία Woo-Ping Yuen.

Hero (2002)

Συνεχίζουμε το ταξίδι μας στην ανατολή, με ίσως την καλύτερη ταινία του Jet li. Του ανθρώπου που μετά από τόσες ταινίες στην Αμερική, μιλάει χειρότερα αγγλικά από την 6χρονη ανιψιά μου (που είσαι Λυδία να διαβάσεις πόσο σε παινεύω).

Στα χνάρια του Τίγρης και Δράκος, o Yimou Zhang μεγαλούργησε. Με μία υποψηφιότητα για Oscar(Best Foreign Language Film) και πολλές άλλες υποψηφιότητες η ταινία μας κέρδισε τόσο για το καλογραμμένο σενάριο της, αλλά και για τα μαγευτικά πλάνα.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως ακόμη και οι ερμηνείες αξίζουν στην ταινία αυτή. Οπότε δικαιολογημένα μπήκε στην λίστα.

Million Dollar Baby (2004)

Σειρά του Clint Eastwood να πάρει θέση στις οσκαρικές ταινίες με θέμα το box. Εντάξει ο άνθρωπος πίσω από τις κάμερες μεγαλουργεί.

Η συνταγή λοιπόν είναι απλή. Έχεις τον Clint μπρος και πίσω από τις κάμερες, τον Morgan Freeman να παίζει και να αφηγείται, την Hilary Swank να κάνει την boxer (το χει η γυναίκα, να σας θυμίσω ότι έπαιξε και στο The Next Karate Kid του 1994) και ένα ενδιαφέρον δραματικό σενάριο. Αποτέλεσμα, 4 Oscar (Best Motion Picture of the Year, Best Performance by an Actress in a Leading Role, Best Performance by an Actor in a Supporting Role, Best Achievement in Directing) και 46 υποψηφιότητες.

Simply said, a must see.

Yip Man (2008)

Πίσω στην ανατολή και στο πολυφημισμένο wushu. Εδώ μπορεί να μην έχουμε ταινία με Oscar, αλλά έχουμε το φαινόμενο του μία ίσων καμία. Σημαίνει ότι μόλις τελειώσει η ταινία την ξαναβάζεις για να την χορτάσεις.

Η βιογραφία του ανθρώπου που δίδαξε πρώτος το Wing Chun σε χιλιάδες άλλους, μεταξύ των οποίων και ο Bruce Lee. Τα γεγονότα διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Κινέζων και Γιαπωνέζων στο γεγονός Marco Polo (1937–1945).

Η μουσική ανατριχιαστική, η σκηνοθεσία καθηλωτική, τα πλάνα μαγευτικά από τον Wilson Yip, ενώ στον ρόλο του Yip Man o Donnie Yen, παραγωγός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, fight chorographer και πάει λέγοντας.

Την ταινία υποδέχτηκαν ένα sequel (το 2ο γυρίζεται)και πολλά remakes χωρίς όμως να κάνουν ιδιαίτερη επιτυχία. Λογικό είναι γιατί η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές, βραβεία και διακρίσεις καθώς και πολύ καλή θέση στο box office.

Ψάξτε το soundtrack, αξίζει!

The Fighter (2010)

Ξέρω κουραστήκατε να διαβάζετε για boxing και βιογραφίες. Δεν γίνεται όμως να μην μπει στη λίστα μας το The Fighter. Η βιογραφία του «Irish» Micky Ward. Ο boxer που με την βοήθεια του εκκεντρικού αδερφού του έφτασε την κορυφή.

Στην σκηνοθεσία ο David O. Russell (Silver Linings Playbook), ενώ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Mark Walberg και ο Christian Bale. Η ταινία απέσπασε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων 2 Oscar (Best Performance by an Actor in a Supporting Role, Best Performance by an Actress in a Supporting Role).

Αξίζει να αναφέρουμε πως στα γυρίσματα βρίσκονταν τα πραγματικά αδέρφια Ward, και έδιναν οδηγίες ενώ οι ηθοποιοί περνούσαν χρόνο μαζί τους για να μιμούνται τις κινήσεις τους. Μάλλον σε αυτό μπορεί να εξαιρεθεί ο Mark Walberg, γιατί δεν το είδαμε.

Warrior (2011)

Έτσι για να ξεφύγουμε από το boxing και να μπούμε στην μόδα της εποχής στον κινηματογράφο, το MMA (Mixed Martial Arts). Όπως το parkour, το crossfit και πολλά άλλα το ΜΜΑ δεν αποτελεί σταθερή αξία στην 7η τέχνη, αλλά εποχική. Είναι εντυπωσιακό, γράφει καλά στον φακό και το κλειστοφοβικό 6γωνο κλουβί έχει πολλούς φαν.

Ήταν θέμα χρόνου, μέσα σε τόσες ταινίες να γυριστεί και μία άξια λόγου. Το Warrior είναι η ταινία που σε κάνει να ταυτίζεσαι με τους χαρακτήρες, να χτυπιέσαι από την αγωνία και να χοροπηδάς από την χαρά σου όταν ο πρωταγωνιστής παίρνει τον αγώνα.

Gavin O’Connor στην σκηνοθεσία και οι Tom Hardy, Nick Nolte, Joel Edgerton στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ερμηνείες καθηλωτικές, μουσική στη διαπασών και η καρδιά μας πάει να σπάσει.

Μία υποψηφιότητα για Oscar (Best Performance by an Actor in a Supporting Role) και πολλές διακρίσεις.

Ποιος δεν την έχει δει;

*BONUS: The Legend of Drunken Master (1994)

Τέλος, για να μην σας αφήσω παραπονεμένους και να ξεκινήσετε τα αρνητικά σχόλια πασχαλιάτικα, στις 10 ταινίες θα βάλω και μία bonus. Όπως και να το κάνεις δεν μπορεί να λείψει ο πιο γνωστός από όλους Jackie Chan. Ο άνθρωπος που έχει γυρίσει πάνω από 120 ταινίες, και έχει σπάσει πάνω από 120 κόκαλα στο σώμα του.

Θα μπορούσα να έχω ξεχωριστώ αφιέρωμα για τον Jackie Chan ακόμη και αν δεν είμαι ιδιαίτερα φανατικός.

Στην ταινία The Legend of Drunken Master (η οποία κυκλοφόρησε με πολλούς τίτλους) ο Jackie μας κάνει επίδειξη για ακόμη μία φορά όχι μόνο των ικανοτήτων του που ταιριάζει σε μία εφτάψυχη γάτα αλλά και του Zui quan κατά κόσμων «Drunken kung fu».

Αξίζει να αναφέρω πως για την τελική μάχη χρειάστηκαν 4 μήνες γυρισμάτων, ενώ ο Jackie Chan πέρασε 2 φορές από τα αναμμένα κάρβουνα!

Διαβάστε το αφιέρωμα εδω

Βρείτε μας στο Facebook

Δείτε την σελίδα μου εδω

Ο πληρέστερος οδηγός για το Star Wars

Δεκέμβριος 2015. Ξεκινάω αναφέροντας την ημερομηνία αυτή διότι πλέον θα θεωρείται σημαντική. Γιατί; (Τέλος της Ελληνικής οικονομικής κρίσης; Χαχα ούτε στην αρχή δεν είμαστε! Ξεκινάει το 2016 που θα είναι μία χρονιά φορτωμένη με επικές μπλοκμπαστερικές υπερ-ηρωικές ταινίες; Θα μπορούσε)

Είναι η πρεμιέρα του Star Wars episode 7 The Force Awakens! (Ακόμη και αν είμαστε 7 μέρες μετά την παγκόσμια πρεμιέρα. Λέτε ο Χριστόφορος να μας την έκανε τελικά; Χιουμοράκι…)

Για κάποιους δεν σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο, για άλλους είναι το σημαντικότερο γεγονός της τελευταίας δεκαετίας. Για τον Filmakias.gr σημαίνει την συνέχεια ενός τεράστιου σύμπαντος και την αρχή μιας ακόμη τριλογίας.

Έτσι λοιπόν, λίγο πριν την πρεμιέρα είπαμε να σας προσφέρουμε στο πιάτο μία σαλατούλα εποχής από ευχάριστες πληροφορίες για τον κόσμο της φαντασίας. Συγνώμη fans, θα μπορούσα να γράψω βιβλίο αλλά δεν με παίρνει.

Πάμε λοιπόν. «A long time ago, in a galaxy far far away»

Fan Fact: Γκουγκλαρετε την παραπάνω ατάκα.

Ο Δημιουργός

Αν ρωτούσα την γιαγιά μου (ο θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της) για το ποιος είναι ο George Lucas είμαι σίγουρος ότι θα απαντούσε «Ποιος; Ο Γιωργάκης που έκανε τον πόλεμο των άστρων;»

Γόνος σχετικά εύπορης οικογένειας με θρησκευτικές πεποιθήσεις, γεννημένος το 1944 στο Μοντέστο της Καλιφόρνια, ο George είχε από μικρός διάφορα πάθη. Αδύνατος και nerd, τρελαμένος με την μηχανοκίνηση ήθελε να γίνει οδηγός αγώνων ταχύτητος. Ένα όμως σοβαρό ατύχημα τον έκανε να αφήσει την καριέρα αυτή (ευτυχώς) και να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο.

Το 1967 αποφοιτώντας από το University of Southern California, δημιούργησε την εταιρεία παραγωγής American Zoetrope με τον Francis Ford Coppola. Αμέσως στρώθηκαν στην δουλειά και το 1971 έγραψε και σκηνοθέτησε το THX 1138, ταινία βασισμένη στο ομώνυμο project που έκανε στο πανεπιστήμιο.

Δυστυχώς η ταινία έκανε ένα “hole in water” (ελληνικό χιουμοράκι). Οι μεγάλοι τα σπάσανε (ο Coppola ασχολήθηκε με τον νονό) και ο Lucas δημιούργησε την εταιρεία Lucasfilm και με την χρηματοδότηση της Universal έκανε το American Graffiti (1973), ταινία που γνώρισε τεράστια επιτυχία.

Από εκεί και πέρα τα πράγματα ήταν εύκολα. Είχε την ευκαιρία να δώσει ζωή στον κόσμο που είχε τόσα χρόνια στο κεφάλι του και το έκανε. Με την οικονομική βοήθεια της 20th Century Fox, επιστρατεύτηκε κόσμος και κοσμάκης. Το σενάριο έκανε 3 χρόνια περίπου να γραφτεί και τα γυρίσματα κόντεψαν να διαλύσουν την ταινία, καθώς η παραγωγή ξέφυγε από τα όρια. Τελικά ο ίδιος ο Lucas, άλλαξε το συμβόλαιο του, ζητώντας 40% επί των κερδών και πλήρη πνευματικά δικαιώματα.

Το 1977 η ταινία Star Wars Episode IV: A New Hope (με αρχικό τίτλο Star Wars), έκανε τεράστια επιτυχία κερδίζοντας 513 εκατ. δολάρια με budget μόλις 11 εκατ. Κέρδισε 6 oscar, απίθανες κριτικές, και τις καρδιές πολλών γενεών. Ας το παραδεχτούμε, όσα χρόνια και αν περάσουν θα βλέπουμε Star Wars.

Ο Lucas όπως ήταν προφανές, συνέχισε το ταξίδι τον κόσμο της φαντασίας με τα The Empire Strike Back (1980) και The Return of the Jedi (1983). Παράλληλα δημιούργησε την εταιρεία Industrial Light & Magic (ILM) που διαχειριζόταν special effects τόσο στα Star Wars όσο και στο Jurassic Park του φίλου του Steven Spielberg, καθώς και την Skywalker Sound που ήταν υπεύθυνη για τον ήχο.

Περίπου 15 χρόνια αργότερα, η τεχνολογία είχε προχωρήσει και ο Lucas είχε την δυνατότητα να δημιουργήσει άλλη μία τριλογία ως prequel και όπως ακριβός την είχε φανταστεί. Στα The Phantom Menace (1999), Attack of the Clones (2002) και Revenge of the Sith (2005) ανέλαβε όχι μόνο το σενάριο και την παραγωγή αλλά και την σκηνοθεσία (δυστυχώς).

   

Λίγα λόγια για τις ταινίες

Episode IV: A New Hope (1977)

Σενάριο και σκηνοθεσία George Lucas. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους Mark Hamill, Harrison Ford, Carrie Fisher, Alec Guinness και πολλοί άλλοι. Αξίζει να αναφέρουμε ότι κάτω από την επιβλητική μάσκα του Darth Vader ο David Prowse ενώ πίσω από την επική φωνή του ο James Earl Jones.

Κατά τη διάρκεια εμφυλίου πολέμου στον Γαλαξία, η αντίσταση κλέβει σχέδια από την αυτοκρατορία για το Death Star ένα όπλο που μπορεί να καταστρέψει ακόμη και πλανήτες.

Πρώτη μας επαφή με τον κόσμο των Jedi, της Force (Dark Side και μη). Ο Lucas αναφέρει, ότι η «δύναμη» είναι ουσιαστικά η χρήση της πίστης στις δυνάμεις σου. Αργότερα θα μάθουμε και για τα midi-chlorians.

Το Death Star διαλύεται, οι πρωταγωνιστές γνωρίζονται αλλά η ουσία τώρα ξεκινάει.

Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back (1980)

Σενάριο του Lucas, σκηνοθεσία όμως Irvin Kershner. Το υπόλοιπο cast παραμένει ίδιο. Η παραγωγή έχει ανέβει εμφανέστατα και το έπος συνεχίζεται.

Τρία χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, οι ήρωες μας συνεχίζουν να συγκροτούν την αντίσταση κατά της αυτοκρατορίας. Η μυστική τους βάση αποκαλύπτεται, ενώ ο Luke γνωρίζει τον άρχοντα των Jedi (Yoda) και ξεκινάει την εκπαίδευση του για να γίνει ιππότης.

Παράλληλα ο Darth Vader με τον Αυτοκράτορα Sidious δημιουργούν άλλο ένα Death Star.

«Luke I am your father!»

«That’s not possible, NOOOOOOO»

Star Wars Episode VI: Return of the Jedi (1983)

Σενάριο από τον Γιωργάκη, ενώ στην σκηνοθετική καρέκλα ο Richard Marquand. Καμία αλλαγή στο κεντρικό cast, με ελάχιστες προσθήκες.

Ο Luke είναι πλέον Jedi, στην προσπάθεια του να σώσει τον Han Solo από μία είδους φυλακή, γινόμαστε μάρτυρες της φαντασίωσης που μας στοιχειώνει από μικρά παιδιά μέχρι σήμερα. Η πριγκίπισσα Leia με μπικίνι!

Η μάχη για την ειρήνη συνεχίζει, και εκεί ο Luke καταλαβαίνει ότι θα πρέπει να πάει στην καρδιά της αυτοκρατορίας.

Στο Death Star θα γίνει η τελική μάχη. Luke vs Darth Vader, με τον Sidious να βλέπει και να προσπαθεί να τον προσελκύσει στην σκοτεινή μεριά της δύναμης.

Οι κακοί πεθαίνουν και επικρατεί ειρήνη στον γαλαξία.

  

Star Wars Episode I: The Phantom Menace (1999)

Λυπάμαι για αυτό που θα πω, αλλά αυτό είναι το αγαπημένο μου επεισόδιο. Οι λόγοι πολλοί, θα πω αναφορικά μερικούς. (Liam Neeson σε απίστευτο ρόλο, η τελευταία ταινία Star Wars που γυρίστηκε σε Film, μακέτες, Pod Racing, Lightsaber duels, Darth Maul (χαρακτήρας που τον είδαμε μία φορά και έμεινε στην ιστορία με τους φανς να τον ανασταίνουν στην animation σειρά “Clone Wars”), soundtrack Duel of the Fates).

Σενάριο και σκηνοθεσία Lucas. Δυστυχώς αυτό είναι και το μειονέκτημα της τριλογίας. Διότι ο Lucas είναι πολύ καλός επιχειρηματίας, αλλά όχι σκηνοθέτης.

Παίζουν οι, Liam Neeson, Ewan McGregor, Natalie Portman, Jake Lloyd και άλλοι. 

Διόδια επιβάλλονται στον γαλαξία κατά των εμπορικών μεταφορών, με την ομοσπονδία να κλείνει κάθε δρομολόγιο προς τον πλανήτη Naboo. Ενώ το δημοκρατική κογκρέσο βρίσκεται σε διαφωνίες, ο ανώτατος καγκελάριος στέλνει 2 Jedi, για να διαπραγματευτούν.

Star Wars Episode II: Attack of the Clones (2002)

Μιας και ασκούμε ενίοτε κριτική, ας πω ότι αυτό είναι το χειρότερο επεισόδιο. Από υποκριτικές μέχρι κακογραμμένες ατάκες. Μετά την χρηματοδότηση του Lucas στη SONY για να βγάλει τις πρώτες ψηφιακές κινηματογραφικές κάμερες, κάθε frame γέμισε με CGI. (ναι δεν υπερβάλω). Από την μία το χαζό love story, από την άλλη η ψηφιακή υπερβολή. 

Παίζουν οι Ewan McGregor, Hayden Christensen, Natalie Portman, Ian McDiarmid, Samuel L. Jackson, Christopher Lee και άλλοι. 

Αναταραχή επικρατεί στην γαλαξιακή γερουσία με τα περισσότερα γαλαξιακά συστήματα να θέλουν να φύγουν από την δημοκρατία. Οι σκοτεινές δυνάμεις αυξάνονται, ενώ οι Jedi μειώνονται. Σκοπός είναι να συμφωνηθεί μία συνθήκη για την δημιουργία ενός δημοκρατικού στρατού (καλό αυτό μου άρεσε).

Star Wars Episode III: Revenge of the Sith (2005)

Η βαρετή σκηνοθεσία του Lucas συνεχίζει το ίδιο και τα γελοία transitions. Το cast παραμένει ως έχει.

Πόλεμος στον γαλαξία. Πέφτουν οι μάσκες. Εμφανίζεται ο Lord Sidious στην επιφάνεια και αποκτά τεράστια δύναμη από το ίδιο το κογκρέσο. Εξαφανίζεται κάθε είδος δημοκρατίας. Ο Anakin γίνεται ο Darth Vader (ουπς) και οι καλοί πάνε στην εξορία γιατί είναι κυνηγημένοι. Το επεισόδιο τελειώνει και μας έχει χτίσει σχεδόν όλον τον κόσμο για την ταινία του 1977.

  

Μουσική επένδυση

Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της σειράς, είναι η άριστη μουσική επένδυση από τον μάστερ John Williams (Jurassic Park). Τα κομμάτια του μας κοιμίζουν το βράδυ, μας ξυπνάνε τα πρωινά και μας γεμίζουν την μέρα μας. 

Main Theme

TheImperial March

Duel of theFates

Battle ofthe Heroes

Anakin’sDark Deeds

ΣΗΜΕΡΑ

Ούτε λίγο ούτε πολύ, 10 χρόνια αργότερα γινόμαστε μάρτυρες του έβδομου επεισοδίου (θα ακολουθήσει αναλυτική κριτική από τον Filmakias).

Ο Lucas αποφάσισε να αποσυρθεί, και να πουλήσει τα δικαιώματα των Star Wars στην Disney για το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δηλαδή ο Lucas από πλούσιος έγινε πάμπλουτος.

Το βάρος έπεσε τον J.J.Abrams (Star Trek). Ο γνωστός σκηνοθέτης και φανατικός με την σειρά, πήρε το μεγάλο βάρος στα χέρια του, αφού η Disney του είπε ευθέως ότι με την ταινία του πρέπει να γυρίσει πίσω αυτά τα 4 δις.

Η σκηνοθετική του όψη είναι ότι χρειάζεται το franchise αυτή την στιγμή κατά την άποψη μου. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε και θα δούμε.

Ραντεβού στις 24 Δεκεμβρίου λοιπόν. Μέχρι τότε, May the force be with you.

Read the article here

Join us on Facebook

Click Here to Watch the video

A video with speed and stunts, at the famous mountain Penteli in Greece. 

Three motorcycles, the Ducati Multistrada, the Kawasaki z1000 and the Kawasaki Versys 2015. The riders are using their Technics for one and only purpose. The sweetest ride on a Saturday morning at a beautiful location.

The video was shot and edited using multiple cameras. 

A Canon 60d for the main shots. A Dji Phantom 3 for the aerial shots and three action cameras. 

One Gopro Hero 4 black edition and two Xiaomi action cameras.

The editing software is adobe premiere and the adobe after effects.

I don't own any rights for the music, just the video.

Subscribe here If you enjoyed it

For More Videos Click Here

For Facebook subscription click here

For Vimeo subscription click here

Follow me on Twitter

Aerial Photography by Nikos Tzwrtzatos

Subscribe in his channel from here

And watch Nikos' videos here

Special thanks to the riders

Dimitris with the Ducati Multistrada

Stathis with the Kawasaki z1000

Vangelis with the Kawasaki Versys

Let me know what you think of the video 

Comment below and rate it.

Do not forget to subscribe.

Thank you for watching

SPECTRE – MOVIE REVIEW

Ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα από το παρελθόν του James Bond, τον στέλνει σε μια διαδρομή για να αποκαλύψει μία σκοτεινή οργάνωση. Ενώ ο Μ δίνει μάχη με πολιτικές δυνάμεις για να κρατήσει την μυστική υπηρεσία ζωντανή, ο Bond ξετυλίγει τα στρώματα της εξαπάτησης για να αποκαλυφθεί η τρομερή αλήθεια πίσω από το Spectre.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Όλοι οι κύκλοι κάποτε κλείνουν, βάζοντας ένα τέλος στην ύπαρξή τους. Έτσι και η ευχάριστη είδηση που βγαίνει από τη σειρά ταινιών του διάσημου Βρετανού πράκτορα είναι η αποχώρηση του Daniel Craig από το προσωπείο του James Bond. Ναι καλά το καταλάβατε, είμαι και γω μέλος του γνωστού κλαμπ των haters του εν λόγω ηθοποιού, κυρίως για την επιλογή του ως 007.

Αν περιμένεις να δεις το Spectre για να αγαπήσεις τον πράκτορα της MI6, τότε πλανάσαι πλάνην οικτράν. Κι αυτό γιατί το δίωρο εγχείρημα της MGM, δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα advertorial movie με χυδαία τοποθέτηση προϊόντων (από ρολόγια μέχρι αυτοκίνητα), με κακογραμμένο προβλέψιμο σενάριο και φτηνούς διαλόγους.

Αξιολογώντας ένα οποιοδήποτε σενάριο ταινίας, περιμένεις μετά το πέρας αυτής να μπορείς να αξιολογήσεις τους χαρακτήρες της βάσει των πράξεων αλλά και των επιλογών τους. Το Spectre δυστυχώς παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση στην ανάπτυξη χαρακτήρων, δημιουργώντας villains (κακούς) χωρίς ουσιαστικό παρελθόν, με επιλογές χωρίς αιτία και μια σεναριακή λογική που αρμόζει σε περιπέτεια κινουμένων σχεδίων στα μακρινά 90s. Συνεχής αμηχανία διαλόγων και μία αναζήτηση της ατάκας που καταλήγει σε ερμηνείες και σκηνές «τύπου καρικατούρας» (σύμφωνα με την σινεφίλ αργκό).

Το ερώτημα παραμένει άλυτο. Μπορεί ο James Bond να ξεπεράσει τα κλισέ των προηγούμενων δεκαετιών και να ζήσει επιτέλους στα κινηματογραφικά όρια του σήμερα;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Από τις λίγες φορές όπου σε μία παραγωγή τέτοιου βεληνεκούς, δεν θα βρεις ούτε έναν διασωθέντα στα δύσβατα χωρικά της κινηματογραφικής ερμηνείας. Έχοντας υψηλές προσδοκίες από τους Christoph Waltz, Ralph Fiennes και Andrew Scott, μετά το πέρας παρακολούθησης του φιλμ, το μόνο που επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά στα μάτια μου, ήταν η χαμηλή ερμηνευτική ικανότητα του πρωταγωνιστή, με τους προαναφερθέντες «κράχτες» να χάνουν πόντους ακόμα και στις ελάχιστες σκηνές παρουσίας τους.

Αν κάτι μπορούσε να σώσει το Spectre από την απόλυτη καταστροφή, αυτό ήταν η σκηνοθεσία του Sam Mendes (American Beauty, Road to Perdition), γεγονός που επιβεβαιώνεται. Ο Βρετανός σκηνοθέτης μας χάρισε 1-2 ενδιαφέροντα μονόπλανα, αρκετά πανοραμικά πλάνα (extreme long shots) που γεμίζουν το μάτι σου, σε μία προσπάθεια να σε κάνει να ξεχάσεις την αδιάφορη πλοκή σεναρίου. Δεν αγνοώ όμως την αποκλειστική του ευθύνη ως «director» στην διαχείριση του cast και των μέτριων (έως κακών) ερμηνειών (μόνη δικαιολογία οι κακογραμμένοι διάλογοι). Το μοντάζ είχε τον ίδιο ρυθμό με τις τελευταίες ταινίες Bond, θυμίζοντας περισσότερο κατασκοπευτικό δράμα παρά περιπέτεια (θα το αγαπήσουν οι λάτρεις του είδους), με εξαίρεση φυσικά τις απαραίτητες σκηνές καταδίωξης.

Εξαιρετική η μουσική επένδυση της ταινίας που έντυνε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του φιλμ, κρατώντας τον θεατή στην αύρα του θρύλου που έχει χτίσει το «Bond era». Υπεύθυνος για αυτό ο Thomas Newman, με βραβευμένο δείγμα γραφής στα «The Shawshank Redemption», «American Beauty», «The Green Mile» κ.α.

Άξιο αναφοράς και αποθήκευσης στην μνήμη σου, το 3λεπτο αριστουργηματικό εισαγωγικό βίντεο (opening credits αγγλιστί) , φτιαγμένο σαν από τηλεοπτική σειρά του HBO, ως εναλλακτικό video clip του τραγουδιού Writing’s on the wall (επίσημο τραγούδι της ταινίας από τον Sam Smith).

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Το μόνο ουσιαστικό επιχείρημα που μπορώ να βρω για να σε πείσω να δεις τo 24ο Bond, είναι να το κάνεις επειδή έχεις δει όλες τις προηγούμενες και θεωρείς τον εαυτό σου fan της συγκεκριμένης σειράς.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ     4.5

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ  8

ΜΟΥΣΙΚΗ     8

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ   5

SCORE       6.4

http://filmakias.gr/spectre-james-bond-

https://www.facebook.com/filmakias/

BRIDGE OF SPIES – MOVIE REVIEW

Πρόκειται για την ιστορία του James B. Donovan, ενός δικηγόρου από το Μπρούκλιν που βρίσκεται στο επίκεντρο του Ψυχρού Πολέμου όταν η CIA τον στέλνει σε μια σχεδόν αδύνατη αποστολή για την διαπραγμάτευση της απελευθέρωσης ενός κρατούμενου Αμερικανού πιλότου. Οι σεναριογράφοι Matt Charman και Ethan Coen έχουν εντάξει την απίστευτη εμπειρία του Donovan σε μια ιστορία για έναν άνδρα που ρίσκαρε τα πάντα.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Ένας «βολεμένος» οικογενειάρχης την εποχή του ψυχρού πολέμου, με επιτυχημένη καριέρα δικηγόρου και προσωπική ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αναγκάζεται να αναλάβει την υπεράσπιση του πιο μισητού ανθρώπου στην Αμερική, ενός πρόσφατα συλληφθέντα Ρώσου κατασκόπου. Η επιλογή του δεν είναι να μείνει στο παρασκήνιο ως απαρατήρητος, αλλά αφήνοντας τον φόβο της κοινωνικής κατακραυγής και το μίσος της κοινής γνώμης στην άκρη (που ζητά την εκτέλεση) να παραμείνει σωστός επαγγελματίας, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια του τη ζωή.

Το ταξίδι για την δικαίωση της απόφασης του αυτής δεν θα αργήσει να “ρθει. Θα πρέπει όμως να την υπερασπιστεί ο ίδιος αναλαμβάνοντας την ανταλλαγή του πελάτη του με έναν αντίστοιχα συλληφθέντα Αμερικανό κατάσκοπο σε μία τοποθεσία όχι και τόσο φιλική για την εποχή, όπως η Γερμανία μετά την ήττα της στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.

Ο James Donovan είναι από εκείνους τους πρωταγωνιστές που βάζουν τον καθένα από εμάς στη θέση τους, σε μία περίοδο που ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο, που ο φόβος κυριαρχεί και κατευθύνει τη ζωή μας, αναγκάζοντάς μας να ξεφύγουμε από τις επαγγελματικές, κοινωνικές και οικογενειακές μας ηθικές αξίες.

Το σενάριο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα και τοποθετημένο χρονικά στα 1950s, εποχή που οι σχέσεις Αμερικής & Ρωσίας αποτελούσαν αρρωστημένο ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα, προβάλει την αληθινή διάσταση της κατασκοπείας παραμερίζοντας τη δράση και τα στερεότυπα του είδους. Προβάλει τον κατάσκοπο (Rudolf Abel) ως άνθρωπο με επιλογές χωρίς επιστροφή, μία οντότητα μηδενικής ατομικής ελευθερίας σε αρχική αποστολή θανάτου της ίδιας του της ύπαρξης. Έναν εντεταλμένο ψυχρό επαγγελματία χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, έρμαιο της εκατέρωθεν κρατικής προπαγάνδας και αποδέκτη μίσους από «αντιπάλους» και καχυποψίας από «φίλους». Εσύ θα τον υπερασπιζόσουν;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Όταν αναφερόμαστε στην σκηνοθεσία και τον Steven Spielberg τα λόγια είναι περιττά, καθώς μιλάει από μόνη της η φιλμογραφία του. Σε αυτό του το εγχείρημα, ο σκηνοθέτης γνωρίζοντας τα ατού των ηθοποιών του (πρωτίστως των δύο πρωταγωνιστών), επιλέγει πολλές φορές κοντινά πλάνα γεμάτα πρόσωπα, κερδίζοντας το στοίχημα της ερμηνείας τους, κάνοντας τον θεατή να αισθανθεί την ψυχική κατάσταση που βιώνει ο χαρακτήρας. Καταπληκτική αναπαράσταση της εποχής, με τις σκηνές κατασκευής του τείχους του Βερολίνου να αποτελούν στιγμές ανατριχίλας (παρότι χρονικά δεν συμπίπτει με την ιστορία της ταινίας, το τοίχος κατασκευάστηκε το 1961). Επιστροφή στις επιλογές για ώριμο κοινό μετά από αρκετά χρόνια (τελευταία που θυμάμαι το Munich του 2005).

Ο Tom Hanks βρίσκει ακόμη έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που του πάει γάντι, για να προσθέσει στο βιογραφικό του. Αυτό σημαίνει πως ξέρεις ακριβώς τι να περιμένεις, μία ερμηνεία που χαίρεσαι να απολαμβάνεις, με το εκφραστικό του πρόσωπο να σου χαρίζει στιγμές σινεματικής ικανοποίησης.

Την έκπληξη βεβαίως του Bridge of Spies αποτελεί ο Mark Rylance στον ρόλο του Ρώσου κατάσκοπου, σε μία ερμηνεία που θα συζητηθεί και θα τον τοποθετήσει από το πουθενά στον κινηματογραφικό χάρτη (στο χώρο του θεάτρου έχει ήδη την απαραίτητη αναγνώριση καθώς είναι κάτοχος τριών Tony Awards!). Προσωπικά, αποτελεί την φετινή μου επιλογή για τον καλύτερο Β” Ανδρικό Ρόλο.

Την εικόνα πλαισιώνει άριστα η μουσική του Thomas Newman με νουάρ θεματολογία και ύφος, χωρίς να καπελώνει τις σκηνές, εμφανιζόμενη στα κατάλληλα σημεία (Oscar Alert).

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Το φιλμ προσφέρει καλές ερμηνείες, καλή σκηνοθεσία και ένα σενάριο με καλούς διαλόγους και χρήσιμα μηνύματα ζωής. Ένα φιλμ που σίγουρα θα φιγουράρει σε λίστες με τις καλύτερες ταινίες του 2015 και θα προταθεί για αρκετά βραβεία. Να γιατί να το δεις…

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ    7

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 8.5

ΜΟΥΣΙΚΗ    8

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE      8.1

http://filmakias.gr/bridge-of-spies

https://www.facebook.com/filmakias/

BATMAN: UNDER THE RED HOOD – MOVIE REVIEW

Ο σκοτεινός ιππότης θα έρθει αντιμέτωπος με μία από τις πιο δύσκολες και ψυχοφθόρες καταστάσεις όταν μία σκοτεινή μορφή με το όνομα Red Hood, θα εμφανιστεί στην Gotham City. Άριστα εκπαιδευμένος, άκρως επικίνδυνος και χωρίς δισταγμό να αφαιρεί ζωές, ο Red Hood θα παίξει τον ρόλο μεταξύ μαφιόζου και εκδικητή. Όταν ο Joker μπει στο παιχνίδι και σταθεί ανάμεσα στους δύο μασκοφόρους, δύσκολες αλήθειες και παλιές πληγές θα βγουν στην επιφάνεια.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ

Εδώ έχουμε μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες animation του DC Universe. Η Ιστορία του Red Hood, εντυπωσίασε το κοινό (και εμάς) με αποτέλεσμα την υψηλή βαθμολογία και τις θετικές κριτικές.

Η ταινία ξεκινάει με την ιστορική σκηνή, που δείχνει τον Batman να κρατά στα χέρια του το νεκρό σώμα του Jason Todd/Robin μετά από μία έκρηξη βόμβας σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο

Για την ιστορία, ο Jason Todd ήταν ο 2ος κατά σειρά Robin που εμφανίστηκε στα Comics. Με τον 1ο, Dick Grayson να έχει μεγαλώσει και από Robin να έχει γίνει ο Nightwing, δουλεύοντας πλέον ανεξάρτητος, ο Batman ανέλαβε την διαπαιδαγώγηση ενός ορφανού παιδιού, με πολλές ικανότητες αλλά και επιθετικό χαρακτήρα. Ο 2ος Robin ήταν γεγονός, αλλά στο φανατικό κοινό δεν είχε απήχηση.

Το 1998 στο comic με τίτλο “A Death in the Family”, η ιστορία τελείωνε με τον Joker να έχει πιάσει τον Robin και να τον χτυπά με έναν λοστό, σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο με μία ωρολογιακή βόμβα να είναι ενεργοποιημένη. Τότε το κοινό ψήφισε με τηλεφωνική κλήση για το αν θα έμενε ο Robin στη ζωή. Πάνω από 10,000 φανατικοί ψήφισαν και με 72 ψήφους διαφορά, το αποτέλεσμα έκρινε τον Robin νεκρό. Μετά τον θάνατο του Robin, έχουμε την πραγματική γέννηση του Dark Knight.

Επίσης για την ιστορία, στα comics το παρελθόν του Joker ήταν διαφορετικό από αυτό που έχουμε δει στις ταινίες. Στο video game “Batman Arkham Origins” παρουσιάστηκε πολύ καλά. Πριν λοιπόν γίνει ο Joker που όλοι ξέρουμε και αγαπήσαμε, ήταν ο Red Hood. Την πρώτη του εμφάνιση έκανε στο Detective Comics #168, «The Man Behind The Red Hood!» και η αμφίεση του αποτελούνταν από σμόκιν, κόκκινη κάπα και ένα κόκκινο θόλο στο κεφάλι. (οκ μιλάμε για το 1951, λογικό είναι). Μετά όμως από το γνωστό ατύχημα στα χημικά, μετατράπηκε στον Joker. Από τότε πολλοί εγκληματίες προσπάθησαν να αποκτήσουν αυτή την εμφάνιση χωρίς επιτυχία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Η casting director Andrea Romano, έκανε πολύ καλή δουλειά. Τα ονόματα που παίζουν μέσα στην ταινία, είναι λίγο πολύ γνωστά. Στον ρόλο του Red Hood, ίσως η καλύτερη επιλογή για την ταινία ο Jensen Ackles (Supernatural). Δίνει μία απίστευτη δυναμική στον χαρακτήρα. Τόσο στις σκηνές δράσεις όσο και στις συναισθηματικές. Ο Bruce Greenwood, στον ρόλο του Batman. Εκπληκτικός, με μπάσα φωνή δείχνει πραγματικά πως πρέπει να είναι ο Dark Knight. Στον μικρό ρόλο του Nightwing o Neil Patrick Harris (ναι καλά διαβάσατε!).

Δύσκολα υπάρχει ιστορία Batman χωρίς Joker. Στον ρόλο του, δεν έχουμε τον Mark Hamill κλασικά, αλλά τον John DiMaggio ο οποίος έχει χαρίσει την φωνή του σε πάρα πολλά animation, και για τον ρόλο του εδώ εμπνεύστηκε από τον No1 Joker που πέρασε τον Heath Ledger. Με μία λέξη άψογος!

Στη σκηνοθεσία ο Brandon Vietti, μας έχει χαρίσει πολλά animation, και αρκετά Batman.

Μουσική για μία από φορά ο Christopher Drake! Το OST κυκλοφορεί στο youtube, και πρέπει να το ακούσετε.

Bonus Quotes:

Red Hood: Just be happy I only killed one of them. They’re all assassins.

Batman: And what are you?

Red Hood: I’m cleaning up Gotham. More than you ever did.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Γιατί είστε φανατικοί των animation/batman movies. Γιατί σας κίνησα την περιέργεια με την τροπή της ιστορίας. Γιατί θέλετε να ακούσετε τις φωνές πολύ καλών ηθοποιών. Γιατί όσοι έχουν παίξει το τελευταίο Batman video game “Arkham Knight” θέλουν δουν από πού εμπνεύστηκαν για το story.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ    8

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 8

ΜΟΥΣΙΚΗ    9

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE      8.5

https://www.facebook.com/filmakias/

http://filmakias.gr/batman-under-the-red-hood/