Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

BATMAN: UNDER THE RED HOOD – MOVIE REVIEW

Ο σκοτεινός ιππότης θα έρθει αντιμέτωπος με μία από τις πιο δύσκολες και ψυχοφθόρες καταστάσεις όταν μία σκοτεινή μορφή με το όνομα Red Hood, θα εμφανιστεί στην Gotham City. Άριστα εκπαιδευμένος, άκρως επικίνδυνος και χωρίς δισταγμό να αφαιρεί ζωές, ο Red Hood θα παίξει τον ρόλο μεταξύ μαφιόζου και εκδικητή. Όταν ο Joker μπει στο παιχνίδι και σταθεί ανάμεσα στους δύο μασκοφόρους, δύσκολες αλήθειες και παλιές πληγές θα βγουν στην επιφάνεια.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε μία από τις πιο επιτυχημένες ταινίες animation του DC Universe. Η Ιστορία του Red Hood, εντυπωσίασε το κοινό (και εμάς) με αποτέλεσμα την υψηλή βαθμολογία και τις θετικές κριτικές.
Η ταινία ξεκινάει με την ιστορική σκηνή, που δείχνει τον Batman να κρατά στα χέρια του το νεκρό σώμα του Jason Todd/Robin μετά από μία έκρηξη βόμβας σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο
Για την ιστορία, ο Jason Todd ήταν ο 2ος κατά σειρά Robin που εμφανίστηκε στα Comics. Με τον 1ο, Dick Grayson να έχει μεγαλώσει και από Robin να έχει γίνει ο Nightwing, δουλεύοντας πλέον ανεξάρτητος, ο Batman ανέλαβε την διαπαιδαγώγηση ενός ορφανού παιδιού, με πολλές ικανότητες αλλά και επιθετικό χαρακτήρα. Ο 2ος Robin ήταν γεγονός, αλλά στο φανατικό κοινό δεν είχε απήχηση.
Το 1998 στο comic με τίτλο “A Death in the Family”, η ιστορία τελείωνε με τον Joker να έχει πιάσει τον Robin και να τον χτυπά με έναν λοστό, σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο με μία ωρολογιακή βόμβα να είναι ενεργοποιημένη. Τότε το κοινό ψήφισε με τηλεφωνική κλήση για το αν θα έμενε ο Robin στη ζωή. Πάνω από 10,000 φανατικοί ψήφισαν και με 72 ψήφους διαφορά, το αποτέλεσμα έκρινε τον Robin νεκρό. Μετά τον θάνατο του Robin, έχουμε την πραγματική γέννηση του Dark Knight.
Επίσης για την ιστορία, στα comics το παρελθόν του Joker ήταν διαφορετικό από αυτό που έχουμε δει στις ταινίες. Στο video game “Batman Arkham Origins” παρουσιάστηκε πολύ καλά. Πριν λοιπόν γίνει ο Joker που όλοι ξέρουμε και αγαπήσαμε, ήταν ο Red Hood. Την πρώτη του εμφάνιση έκανε στο Detective Comics #168, «The Man Behind The Red Hood!» και η αμφίεση του αποτελούνταν από σμόκιν, κόκκινη κάπα και ένα κόκκινο θόλο στο κεφάλι. (οκ μιλάμε για το 1951, λογικό είναι). Μετά όμως από το γνωστό ατύχημα στα χημικά, μετατράπηκε στον Joker. Από τότε πολλοί εγκληματίες προσπάθησαν να αποκτήσουν αυτή την εμφάνιση χωρίς επιτυχία.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η casting director Andrea Romano, έκανε πολύ καλή δουλειά. Τα ονόματα που παίζουν μέσα στην ταινία, είναι λίγο πολύ γνωστά. Στον ρόλο του Red Hood, ίσως η καλύτερη επιλογή για την ταινία ο Jensen Ackles (Supernatural). Δίνει μία απίστευτη δυναμική στον χαρακτήρα. Τόσο στις σκηνές δράσεις όσο και στις συναισθηματικές. Ο Bruce Greenwood, στον ρόλο του Batman. Εκπληκτικός, με μπάσα φωνή δείχνει πραγματικά πως πρέπει να είναι ο Dark Knight. Στον μικρό ρόλο του Nightwing o Neil Patrick Harris (ναι καλά διαβάσατε!).

Δύσκολα υπάρχει ιστορία Batman χωρίς Joker. Στον ρόλο του, δεν έχουμε τον Mark Hamill κλασικά, αλλά τον John DiMaggio ο οποίος έχει χαρίσει την φωνή του σε πάρα πολλά animation, και για τον ρόλο του εδώ εμπνεύστηκε από τον No1 Joker που πέρασε τον Heath Ledger. Με μία λέξη άψογος!
Στη σκηνοθεσία ο Brandon Vietti, μας έχει χαρίσει πολλά animation, και αρκετά Batman.
Μουσική για μία από φορά ο Christopher Drake! Το OST κυκλοφορεί στο youtube, και πρέπει να το ακούσετε.

Bonus Quotes:
Red Hood: Just be happy I only killed one of them. They’re all assassins.
Batman: And what are you?
Red Hood: I’m cleaning up Gotham. More than you ever did.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί είστε φανατικοί των animation/batman movies. Γιατί σας κίνησα την περιέργεια με την τροπή της ιστορίας. Γιατί θέλετε να ακούσετε τις φωνές πολύ καλών ηθοποιών. Γιατί όσοι έχουν παίξει το τελευταίο Batman video game “Arkham Knight” θέλουν δουν από πού εμπνεύστηκαν για το story.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ    8
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 8
ΜΟΥΣΙΚΗ    9
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE      8.5


Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

THE IMPOSTER – MOVIE REVIEW

13 Ιουνίου 1994 San Antonio Texas, ο μικρός Nicholas Barclay εξαφανίζεται από το σπίτι του, χωρίς να αφήσει ίχνη. Η αστυνομία παρά τις προσπάθειες της δεν μπορεί να τον εντοπίσει. Τρία χρόνια αργότερα, το 1997, ένας αστυνομικός της Ισπανίας θα τηλεφωνήσει στην οικογένεια του χαμένου Nicholas, και θα τους πει ότι ο γιος τους βρέθηκε και κρατείται στην Ισπανία.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε ένα documenter βασισμένο στην αληθινή ιστορία του χαμένου Nicholas, και την επιστροφή του στο σπίτι του. Η τουλάχιστον την επιστροφή του ατόμου που υποστηρίζει ότι είναι ο Nicholas.
Η ταινία από τα πρώτα της λεπτά μας αποκαλύπτει την αλήθεια. Γεγονός που σε βάζει πάντα σε σκέψεις. Αν μου αποκαλύψει από την αρχή τι συμβαίνει, πως θα με κρατήσει σε εγρήγορση; Κι όμως τα καταφέρνει και με μεγάλη επιτυχία.
Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για έναν απατεώνα. Για έναν άνθρωπο που έχει την δική του ιστορία και κλέβει μία ταυτότητα για να αλλάξει τη ζωή του. Πως γίνεται όμως να κλέψεις την ζωή κάποιου άλλου, και να τον παριστάνεις χωρίς να τον έχεις δει ούτε μία φορά; Και το πιο σημαντικό, πως γίνεται να ξεγελάς μία ολόκληρη οικογένεια για την ταυτότητα σου;
Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά και παραμένουν αναπάντητα. Γιατί ο άνθρωπος από την φύση του εθελοτυφλεί. Κάνει τον εαυτό του να πιστέψει το οτιδήποτε, μόνο και μόνο για να γλιτώσει τον πόνο. Έτσι και εδώ η οικογένεια του Nicholas.
Η ταινία απαρτίζεται από συνεχείς συνεντεύξεις τόσο του Frédéric Bourdin που είναι ο νούμερο ένα ένοχος της υπόθεσης, όπως και ολόκληρης της οικογένειας. Μπαίνουμε μέσα στο μυαλό του, και ταυτιζόμαστε με αυτόν ακόμη και αν δεν θα μπαίναμε ποτέ στη θέση του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Έκτη ταινία για τον σκηνοθέτη και παραγωγό Bart Layton. Για να πούμε λίγα πράγματα εδώ. Αρχικά το The Imposter έχει κερδίσει αρκετά βραβεία όπως BAFTA, Austin Film Critics Association, 2 British Independent Film Awards και πολλά πολλά άλλα. Το documenter δεν είναι εύκολο για έναν δημιουργό/αφηγητή. Θέλει μεγάλη προσοχή στην ροή της ιστορίας, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με πραγματικά γυρίσματα που μας παρουσιάζουν τα γεγονότα.
Ξεκινάμε με υπέροχα πλάνα μέσα στη βροχή που μας δείχνουν τον τηλεφωνικό θάλαμο που η αστυνομία δέχτηκε τηλεφώνημα για τον Nicholas. Δεν βλέπουμε την πρωταγωνιστή μέχρι να έρθει η σωστή ώρα, ενώ παράλληλα ο ίδιος ο Frédéric Bourdin μας διηγείται την ιστορία. Και αυτό γίνεται για κάθε χαρακτήρα της ταινίας.

Στις συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών η κάμερα είναι στημένη έτσι ώστε να φαίνεται ότι μιλάνε σε κάποιο δημοσιογράφο, ενώ ο Frédéric Bourdin κοιτάει την κάμερα και μιλάει σε μας. Πανέξυπνος τρόπος για να παίξει με το μυαλό μας.
Η φωτογραφία είναι εκπληκτική από τους Lynda Hall και Erik Wilson γιατί ταιριάζει με τα συναισθήματα. Το ίδιο και το color correction. Μπλε και γκρι όταν τα πράγματα είναι σοβαρά, κόκκινο και πορτοκαλί όταν τα πράγματα δείχνουν τα πηγαίνουν καλύτερα.
Η μουσική έδεσε απόλυτα με τις εικόνες, αλλά δεν θα σου μείνει σίγουρα στο τέλος.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί σου αρέσουν τα καλογυρισμένα ντοκιμαντέρ που είναι βασισμένα σε αληθινές ιστορίες. Γιατί διάβασες για την αληθινή ιστορία και θες να δεις πως πραγματικά έγινε ότι έγινε. Γιατί αναρωτιέσαι αν όλοι είναι εκεί και δίνουν συνεντεύξεις τι πραγματικά συνέβη. Γιατί θες να αφήσεις έναν σκηνοθέτη να παίξει με το μυαλό σου και να αναρωτιέσαι ποιος πραγματικά είναι ο κακός σε μία υπόθεση.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ    9
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 9
ΜΟΥΣΙΚΗ    8
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  7


SCORE 8.3


Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

BATMAN: YEAR ONE – MOVIE REVIEW

Ξημερώνει πρωινό στην Gotham City και δύο άντρες φτάνουν. Διαφορετικές αφετηρίες, με διαφορετικά μέσα, αλλά σε κοινό προορισμό. Ο ένας είναι ο διάσημος playboy Bruce Wayne που μετά από χρόνια περιπλάνησης έθρεψε καλά την δίψα του για πάταξη της εγκληματικότητας και ο άλλος ο αστυνομικός James Gordon που ήταν ο μοναδικός καλός μέσα σε θάλασσα διαφθοράς. Οι δύσκολες καταστάσεις, θα ενώσουν τους δύο άντρες με αποτέλεσμα όχι μόνο μία συνεργασία αλλά και μία δυνατή φιλία.

Batman: Twelve years. And the ache is still fresh. Like a raw angry nerve. But this isn’t about healing. I’m not looking for closure.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε την μεταφορά του ομότιτλου Graphic Novel του μοναδικού στα dark comics Frank Miller, το οποίο κυκλοφόρησε το 1987.
Η ιστορία έχει να κάνει με την επιστροφή του Bruce Wayne στην γενέτειρα πόλη που τόσο αγαπάει, μετά από αρκετά χρόνια άσχημων αλλά σημαντικών εμπειριών στη ζωή του. Από την φυλάκιση του λόγω εγκληματικών πράξεων μέχρι την εκπαίδευση του στην Λεγεώνα των Σκιών. Αν και δεν αναφέρονται με λεπτομέρειες στην ταινία, γίνονται σημαντικοί υπαινιγμοί. Με υπομονή και επιμονή, δημιουργεί το σύμβολο που θα γίνει η κατάρα και το πεπρωμένο του.
Στην πραγματικότητα όμως, ο πρωταγωνιστής σε αυτή την ταινία είναι ο αστυνομικός James Gordon. Μέσα από τα μάτια του και την δική του οπτική γωνία προσπαθούμε να βιώσουμε το άγχος και την ένταση του νέου μέλους σε ένα αστυνομικό τμήμα που πνίγεται στην διαφθορά. Περιμένοντας τη γυναίκα του να δώσει ζωή στο πρώτο τους παιδί, εκείνος αναρωτιέται αν έχει πράξει σωστά που φέρνει μία ψυχή σε έναν άδικο και δύσκολο κόσμο.
Η ταινία κυλάει ήρεμα, με αρκετές στιγμές έντασης και καταφέρνει θα κάνει το κοινό να ταυτιστεί με έναν χαρακτήρα που όπως και να το κάνουμε συνήθως περνάει απαρατήρητος στη σκιά του σκοτεινού ιππότη.
Αν όλα αυτά σας φαίνονται οικεία, θα σας πω πως έχετε δίκιο. Η ταινία αποτέλεσε έμπνευση για τον David Goyer όταν έγραφε το σενάριο του Batman Begins (2005) του μοναδικού Christopher Nolan. Μάλιστα υπάρχουν μέχρι και κοινές σκηνές! Ωστόσο το Batman: Year One παραλίγο να γίνει ταινία που θα την σκηνοθετούσε ο  Darren Aronofsky με σενάριο του Frank Miller. Τελικά η WB το ακύρωσε και έδωσε βάση στο project του Nolan. (Thank GOD!)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Ξεκινάμε ανάποδα. Στον ρόλο του James Gordon (που όπως είπαμε είναι ο κύριος χαρακτήρας) έχουμε τον εκπληκτικό Bryan Cranston(Breaking Bad). Αξίζει να αναφέρουμε πως στην αρχή δεν δέχτηκε τον ρόλο γιατί πίστεψε ότι η ταινία θα είναι βασισμένη στο Batman (1966). Τελικά διάβασε το σενάριο (ευτυχώς) και δέχτηκε τον ρόλο. Φοβερός στον ρόλο του, με φωνή σοβαρή και σίγουρη.
Στον ρόλο του Bruce Wayne/Batman ο Ben McKenzie (Gotham). Αξιόλογο το γεγονός ότι είναι η δεύτερη φορά που ο ίδιος ηθοποιός ασχολείται με το DC Universe και πιο συγκεκριμένα με τον Batman, αλλά με διαφορετικό ρόλο. Πάρα πολύ καλός, μας φέρνει έναν Batman άπειρο, όμως πολλά υποσχόμενο.
Δύο οι σκηνοθέτες στην ταινία. Sam Liu και Lauren Montgomery. Δεν θα πω πολλά, αρκεί το γεγονός ότι έχουν ασχοληθεί αρκετά με το DC Universe οπότε θα τους δούμε ξανά στο μέλλον.
Για ακόμη μία φορά ο μοναδικός Christopher Drake στην μουσική επιμέλεια. Με το OST να είναι το κάτι διαφορετικό από αυτό που μας έχει συνηθίσει και ίσως η χρήση της ηλεκτρικής κιθάρας να θέλει να δείξει ότι έχουμε να κάνουμε με νεαρό Batman.  Ακούστε το εδώ.

Bonus Quotes:
Batman: Ladies, gentlemen, you’ve eaten well. You’ve eaten Gotham’s wealth. Its spirit. But your feast is nearly over. From this moment on, none of you are safe.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Μην τα λέμε πολλές φορές. Γιατί είσαι φανατικός του ήρωα! Γιατί θες να ακούσεις τις φωνές δύο πολύ καλών ηθοποιών. Γιατί θες να δεις από πού εμπνεύστηκαν για το Batman Begins.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

ΣΕΝΑΡΙΟ    8
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 7
ΜΟΥΣΙΚΗ    8
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE 8


Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

LEGEND MOVIE REVIEW
Ο Reggie και ο Ronnie Kray, τα δίδυμα αδέρφια που έμειναν στην ιστορία ως κάποιοι από τους πιο διαβόητους εγκληματίες του Λονδίνου στην δεκαετία του 60. Η ιστορία τους εξελίσσεται και αφηγείται από την γυναίκα του Reggie Kray, Frances Shea.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Για μία ακόμη φορά, μία ταινία βασισμένη στη ζωή, ή μάλλον ζωές γνωστών και μη εξαιρετέων εγκληματιών, που βασίλεψαν στο χώρο της παρανομίας αλλά είχαν άσχημο τέλος.
Για την ιστορία, τα δίδυμα αδέλφια κυβέρνησαν στην κυριολεξία το Δυτικό Λονδίνο καθώς είχαν την ιδιοκτησία πολλών νυχτερινών  κέντρων, καζίνο κτλ. Ενώ ήταν υπεύθυνοι για ληστείες, ξέπλυμα χρήματος, επιθέσεις καθώς και 2 φόνους. Συνελήφθησαν στις 9 Μάϊου 1968 και καταδικάστηκαν με ισόβια ένα χρόνο αργότερα. Ο Reggie απελευθερώθηκε τον Αύγουστο του 2000 και απεβίωσε 8 βδομάδες αργότερα από καρκίνο, ενώ ο Ronnie παρέμεινε στην ψυχιατρική κλινική Broadmoor μέχρι τον θάνατο του στις 17 Μαρτίου 1995.
Η ταινία παρουσιάζει τις ζωές των 2 αδερφών, από το σημείο που ήταν ήδη γνωστοί στο χώρο και παρακολουθούταν από τις αστυνομικές αρχές. Η αφήγηση γίνεται καθ’ όλη της διάρκεια της από την γυναίκα του Reggie, Frances που δρα στα αυτιά μας ως ένα άμεσο exposition. Όχι ότι χρειαζόμασταν ένα.
Οι υψηλές προσδοκίες μας έπεσαν στο κενό. Δυστυχώς η ταινία χαρακτηρίζεται από μία συλλογή μετριοτήτων. Είτε σεναριακά, είτε σκηνοθετικά. Τα γεγονότα έβρισκαν το ένα μετά το άλλο, χωρίς όμως να ανησυχήσουμε για κάτι. Με εξαίρεση 2-3 δυνατές σκηνές (διάολε ταινία με gangsters βλέπουμε) και άλλες τόσες ελαφρώς κωμικές, πέσαμε σε κάποιες σεναριακές μαύρες τρύπες που είτε προήλθαν από κομμένες σκηνές, είτε από έλλειψη φαντασίας με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε με ένα μεγάλο «πως έγινε αυτό» ζωγραφισμένο. Θα σας πω τον προφανή λόγο, γιατί όλοι μας έχουμε την φωτεινή και σκοτεινή πλευρά μας. Say no more, OK!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σωτήρας της ταινίας, προφανώς ο Tom Hardy. Δεν είμαι φανατικός οπαδός, αλλά εκτιμώ όταν βλέπω έναν καλό ηθοποιό στο κάδρο μου. Και ο Hardy, το έχει αποδείξει. Ιδιαιτέρως σε τέτοιου είδους ρόλους. Να σας θυμίσω το Bronson(2008), παρακαλώ όσοι δεν το έχετε δει, δείτε το χωρίς δεύτερη σκέψη, ευχαριστώ.
Το εγχείρημα μεγάλο, και ο διπλός ρόλος ήταν δική του απαίτηση και καλά έκανε. Από την μία μας έδειχνε τον λογικό, γοητευτικό και αξιόλογο αδερφό, ενώ από την άλλη τον ψυχοπαθή, ομοφυλόφιλο και άμυαλο. Δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε ποιος ρόλος του ταιριάζει περισσότερο, οπότε μείναμε στην ισοπαλία. Tom Hardy vs Tom Hardy σημειώσατε Χ.
Στην σεναριακή πένα (μάλλον word θα ήταν) και σκηνοθετική καρέκλα ο Brian Helgeland. Ποιος είναι αυτός; Περισσότερο σεναριογράφος παρά σκηνοθέτης, έχει γράψει ταινίες όπως Robin Hood(2010) και έχει σκηνοθετήσει το 42(2013) και το A Knight’s Tale(2001) με τον αξέχαστο Heath Ledger (1979–2008).

Μέτριο σενάριο, μέτρια σκηνοθεσία. Ασημένιο στα πλάνα, χάλκινο στον ρυθμό. Ίσως έπρεπε κάτι να κόψει, ή να γίνει λίγο πιο σφιχτό γιατί τράβηξε πολύ χωρίς νόημα. Για εκείνο που του βγάζω το καπέλο, ήταν το μονόπλανο (Oner) μέσα στο καζίνο, που μας θύμισε λιγάκι τον Martin Scorsese, όταν ο Ray Liota παρουσίαζε στην κοπέλα του τον κόσμο του, στο Goodfellas.
Οι υπόλοιποι, χαλαρά χωρίς να έχουμε κάτι το ιδιαίτερο. Η Emily Browning (Sucker Punch – το θυμάστε αυτό το έκτρωμα του Snyder έτσι;), o Taron Egerton (Kingsman: The Secret Service) o Chazz Palminteri(The Usual Suspects) (γιατί δεν γίνεται γκανγκστερική ταινία χωρίς αυτόν) και άλλοι.
Μουσική από τον Carter Burwell (Mr. Holmes). Τίποτα το ιδιαίτερο.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Συνήθως λέω πολλά, εδώ δύο λέξεις θα πω και θα προχωρήσω στην βαθμολογία. TOM HARDY.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΣΕΝΑΡΙΟ    4
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 6
ΜΟΥΣΙΚΗ    4
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE      5.8



Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

WHOAMI - Movie Review

Ο Benjamin, ένας νεαρός hacker γίνεται μέλος μίας ομάδας, με σκοπό να γίνουν η πιο γνωστή ομάδα hacking, στον μυστικό κόσμο του διαδικτύου. Τα πράγματα όμως θα ξεφύγουν όταν η περηφάνια χτυπήσει την ομάδα και γίνουν μία από τις πιο καταζητούμενες ομάδες στη λίστα των αστυνομικών αρχών.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Ο γερμανικός κινηματογράφος έχει δείξει πολλές φορές στο παρελθόν την αξία του. Οι σκηνοθέτες βάζουν ψηλά τον πήχη, βοηθάει λίγο και το budget και έχουμε καλό αποτέλεσμα. Το who am i είναι η ταινία που το αποδεικνύει και γεμίζει μέχρι και τους πιο απαιτητικούς θεατές.

Ξεκινάμε από τα απλά και τα προφανή. Ο πρωταγωνιστής είναι ο κλασικός χαρακτήρας, με άσχημη παιδική ηλικία, με προβλήματα στην συμπεριφορά του, αντικοινωνικός αλλά με ένα μεγάλο χάρισμα, τους υπολογιστές. Θέλει να φύγει από το περιθώριο, και να γίνει ορατός προς τους άλλους, ειδικά σε μία γυναίκα (πάντα υπάρχει και είναι το πιο δυνατό κίνητρο). Γίνεται μέλος μίας ομάδας με το ίδιο πάθος, στην οποία ο κάθε ένας συμβολίζει κάτι διαφορετικό. Έχουμε τον γκομενιάρη και οργανωτή, έχουμε τον τρελό, έχουμε τον εσωστρεφή γκρινιάρη και τον δειλό αλλά χαρισματικό.

Η ταινία παρουσιάζει άριστα, τις κρυφές επιθυμίες των αγοριών. Οι σουπερ δυνάμεις, η αναρχία, η μοναδικότητα και η καθημερινή φαντασίωση, που βλέπουμε τον εαυτό μας όπως θα θέλαμε να είναι και όχι όπως πραγματικά είναι.
Η αφήγηση ξεκινάει, ο πρωταγωνιστής είναι ήδη κρατούμενος και διηγείται πως έφτασε εκεί που έφτασε. Οι ορολογίες πολλές, οπότε ένας φανατικός «κομπιουτεράκιας» θα ενθουσιαστεί τόσο βλέποντας πλάνα με laptops, servers, data centers, ρεκλέτες, αναφορά στους Anonymous (με αντίστοιχες μάσκες) και πολλά άλλα. Εδώ να αναφέρω πως ο διεθνής τίτλος “who am i” (Ίσως καλύτερος από τον original τίτλο «Kein System ist sicher – Κανένα σύστημα δεν είναι ασφαλές») είναι εύστοχος, όχι μόνο γιατί κρύβει καλά την υπόθεση της ταινίας, αλλά και γιατί είναι unix εντολή που εμφανίζει το username στον χρήστη.

Εκεί που πρέπει να σταθώ, είναι στην παρουσίαση του σκοτεινού και μυστικού κόσμου του διαδικτύου. Όχι όπως το ξέρει ο απλός κόσμος, αλλά όπως το γνωρίζουν οι hackers. Το διαδίκτυο μέσα στο διαδίκτυο, εμφανίζεται σαν ένα σκοτεινό κινούμενο τρένο (παραλληλισμός με τα πακέτα δεδομένων), μία πιο σοβαρή και ασφυκτική έκδοση του GRID από το TRON και ο κάθε χρήστης φοράει μία μάσκα (username). Οι συζητήσεις γίνονται στα αγγλικά με texts και με τις φωνές αλλοιωμένες. Ενώ οι ορολογίες παίρνουν απλές μορφές προς κατανόηση για τον υπ. Ο ιός Trojan παίρνει την μορφή αλόγου, ο κωδικός την μορφή κλειδιού κτλ.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Τέταρτη ταινία για τον νεαρό και άπειρο Baran bo Odar (Silence). Όμως μας έδειξε κάτι πολύ παραπάνω. Φανερά επηρεασμένος από τον David Fincher, τόσο στα κάδρα, στις σεκάνς αλλά και στην υπόθεση (πολλές ομοιότητες με την κατά τη γνώμη μου καλύτερη ταινία του Fincher, μέχρι και πόστερ θα δείτε σε μια σκηνή). Μας παρουσιάζει δυο κόσμους πολύ διαφορετικούς από αυτούς που ξέραμε. Οι σκηνές μέσα στον κόσμο του internet εκθαμβωτικές. Πολλές διαφορετικές επιλογές, ανάμεσα σε σταθερή κάμερα, σε κινούμενη, pov και άλλα.

H φωτογραφία ανήκει στον Nikolaus Summerer(Silence), σκοτεινή με έντονα χρώματα. Μαζί έφτασαν την ταινία να έχει στην κατοχή της 5 βραβεία, Best Direction(Bavarian Film Awards), Best Cinematography(German Camera Award), Best Editing, Best Production Design, Best Sound(German Film Awards) και 5 υποψηφιότητες.

Οι υποκριτικές πολύ καλές από όλους, ξεχωρίζοντας ίσως τον Tom Schilling που είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Αξίζει να αναφέρουμε πως ο Elyas M’Barek είχε παίξει στο Die Welle (2008) και ο Antoine Monot Jr. στο The Experiment (2001), επίσης δύο αξιόλογες ταινίες του γερμανικού κινηματογράφου.

Βασικό στοιχείο της ταινίας, η μουσική από τον Michael Kamm. Όχι μόνο ντύνει άψογα την κάθε σκηνή, με την ηλεκτρονική της χροιά (γιατί στον κόσμο της τεχνολογίας είμαστε) αλλά πυρώνεται στον εγκέφαλο σου όπως είχε γίνει με τους Daft Punk στον Tron Legacy. Ξεχωρίζουν οι BOYS NOIZE (μην πάει το μυαλό σας στους δικούς μας, έλεος) με το κομμάτι ‘ALARM’ που παίζει και στο trailer. Ενώ στο τέλος της ταινίας το ωραιότατο Out Of The Black από τους Royal Blood. Αξίζουν και τα δύο, ψαχτείτε!

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Γιατί είσαι φανατικός του Fincher και θες να δεις άτομα που μοιράζονται την ίδια τρέλα αλλά εκείνοι γυρίζουν ταινίες ενώ εσύ είσαι στην ψωροκώσταινα. Γιατί σου αρέσουν οι ταινίες που συνδυάζουν μυστήριο, τρέλα, αναρχία και τεχνολογία. Γιατί είναι από τις λίγες ταινίες που πραγματικά αναφέρουν αληθείς τεχνολογικούς όρους και όχι παπαρολογίες (με συγχωρείται αλλά νισάφι πια με τον «αμφίδρομο διαμορφωτή της ενθυλάκωσης του πρωτοκόλλου επικοινωνίας και διείσδυσης»). Γιατί σου αρέσει η σκοτεινή φωτογραφία (εμένα με τρελαίνει). Γιατί σου αρέσει να ψάχνεσαι μέχρι το τέλος!


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

MACBETH - Movie Review

Ο Macbeth, ο βαρόνος της Σκοτίας κατά τη διάρκεια μιας μάχης βλέπει ένα όραμα. Τρεις γυναίκες με διαφορετικές ηλικίες η κάθε μία, του αναφέρουν πως σύντομα θα γίνει βασιλιάς. Η ιδέα δηλητηριάζει την λογική του και με την επήρεια της γυναίκας του δολοφονούν τον βασιλιά Duncan. Η κατάκτηση του στέμματος όμως οδηγεί και τους δύο στην τρέλα και την ανασφάλεια, με αποτέλεσμα να χάσει όλους τους συμμάχους του και να χαρακτηριστεί ως τύραννος.

Macbeth: O full of scorpions, is my mind.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε την μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που πιστεύεται ότι γράφτηκε μεταξύ του 1603 και του 1606. Το έργο αυτό μιλούσε για φαινόμενα όπως η βασιλοκτονία, η ζήλια, η αλαζονεία και η απληστία καθώς και που μπορούν να φτάσουν όλα αυτά τον άνθρωπο. Η κατάκτηση ενός στόχου γίνεται εμμονή, ενώ η διατήρηση του γίνεται αρρώστια.

Ο Macbeth και ο φίλος του Banquo γίνονται μάρτυρες ενός οράματος. Τρεις γυναίκες τους πληροφορούν ότι ο πρώτος θα γίνει Βασιλιάς ενώ ο δεύτερος θα γίνουν οι απόγονοι του μια μέρα. Ο ένας τυφλώνεται από την φιλοδοξία ενώ ο άλλος φοβάται για το μέλλον των παιδιών του.

Η Lady Macbeth στον άκουσμα αυτών, σαν άλλη Εύα επηρεάζει τον σύζυγο της γιατί πιστεύει πως η κατάκτηση του στέμματος δεν θα έρθει από μόνη της, αλλά πρέπει να γίνουν κάποιες πράξεις.

Η ταινία αυτή δεν είναι η πρώτη μεταφορά του διάσημου έργου. Να θυμίσω πως από το 1948 του Orson Welles και το 1957 του Akira Kurosawa μέχρι το The Tragedy of Macbeth (1971) του εκπληκτικού Roman Polanski, οι σκηνοθέτες προσπαθούν να φέρουν στη μεγάλη οθόνη όσο καλύτερα μπορούν το μικρότερο δραματικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

Η ταινία διαψεύδει ακόμη και τους πιο δύσπιστους θεατές (που σίγουρα υπάρχουν πολλοί) που μόνο με το άκουσμα του ονόματος Σαιξπηρ, και την ποιητική διάλεκτο δεν μπαίνουν στη σκοτεινή αίθουσα.

Επί 113 λεπτά χαθήκαμε στην αφθονία πανέμορφων και άρτια φωτισμένων κάδρων που είτε έδειχναν τα εκπληκτικά τοπία της Σκοτίας είτε την μάχη σε αργή κίνηση, με την μουσική να μας κάνει να κουνάμε νευρικά τα πόδια μας, και όλα αυτά να πλαισιώνουν τις καθηλωτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Όχι άδικα λοιπόν η ταινία δέχτηκε πανηγυρική δεκάλεπτη υποδοχή στο Cannes Film Festival.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Στη σκηνοθεσία έχουμε τον Justin Kurzel (Snowtown (2011), εξαιτίας του οποίου επιλέχτηκε από τους παραγωγούς). Από πού να ξεκινήσω. Από το πρώτο πλάνο σε κερδίζει, και καταλαβαίνεις ότι πρέπει να αφήσεις το pop-corn και να μην πάρεις τα μάτια σου από την οθόνη. Με εκπληκτικά κάδρα, άρτια μονταρισμένα και σκηνές δράσεις που θα ζήλευαν ο Μονομάχος και οι 300. Αργή κίνηση, κοντινές σφήνες και παιχνίδι με τον χρόνο μέσα σε μία σκηνή μάχης. Καθηλωτικά τοπία, που δείχνουν τις ομορφιές της Σκοτίας. Δεν βαρεθήκαμε δευτερόλεπτο παρά το γεγονός ότι έπρεπε να δώσει έμφαση σε μερικά σημεία.

Στο πλευρό του ο Adam Arkapaw ως διευθυντής φωτογραφίας, ποιος καλύτερος από τον άνθρωπο που φώτισε το True Detective. Μαζί, δημιούργησαν πλάνα που θα μελετιούνται στις σχολές σκηνοθεσίας.

Στον ρόλο του Macbeth o Michael Fassbender (X-Men: Days of Future Past), ο οποίος δίνει ίσως τον καλύτερο μέχρι στιγμής ρόλο της καριέρας του ενώ στον ρόλο της Lady Macbeth η Marion Cotillard (The Dark Knight Rises) η οποία κράτησε την Γαλλική προφοράς της μιας και δεν αναφέρεται η καταγωγή του χαρακτήρα της πουθενά στο έργο.

Ο σκηνοθέτης με τους δύο πρωταγωνιστές θα συνεργαστούν στο απερχόμενο Assassin’s Creed (2016).
Συμπληρωματικούς ρόλους, ο Sean Harris (Mission Impossible: Rogue Nation) στον ρόλο του Macduff, άριστος ως διψασμένος για εκδίκηση, ενώ στον ρόλο του Banquo ο αγνώριστος Paddy Considine (Child 44).

Η μουσική έδενε εκπληκτικά με την εικόνα, χωρίς να σημαίνει ότι ακούγεται και ευχάριστα από μόνη της. Δημιούργημα του αδερφού του σκηνοθέτη, Jed Kurzel (Snowtown (2011).

Αξίζει να αναφέρουμε για όσους δεν το ξέρουν ότι μια κατάρα είναι δεμένη με το όνομα (κλασικά) κι ενώ στην αρχή το είχαν πάρει αψήφιστα, μετά από μία σειρά ατυχών γεγονότων κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων άλλαξαν το όνομα σε «That Scottish Film» (διόλου πιασάρικο).

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ

Γιατί σου αρέσουν οι μεταφορές θεατρικών στη μεγάλη οθόνη. Γιατί θες να απολαύσεις εκθαμβωτική φωτογραφία και σκηνοθεσία. Γιατί θες να δεις που φτάνει η απληστία τον άνθρωπο (οκ μπορείς να το δεις και από άλλες ταινίες). Αν έχεις πρόβλημα με την ποιητική διάλεκτο (δεν ξέρω πως αλλιώς να την αναφέρω) και θες περισσότερες μάχες λυπάμαι πολύ αλλά θα σε απογοητεύσω. Άνοιξε όμως τις παρωπίδες σου και δοκίμασε το!


Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

BLACK MASS 2015 - Movie Review

Ο John Connolly και ο James «Whitey» Bulger μεγάλωσαν μαζί στους δρόμους της Νότιας Βοστόνης. Χρόνια αργότερα, στα τέλη του 1970, η ζωή θα έχει χαράξει διαφορετικούς δρόμους για τον καθένα τους με τον Connolly να έχει γίνει μέλος του FBI, ενώ ο Whitey νονός της Ιρλανδικής Μαφίας. Οι δυο τους όμως θα φτάσουν σε συμφωνία κάτω από το τραπέζι, δίνοντας ο ένας στον άλλο πληροφορίες, για να εξαρθρώσουν την Ιταλική Μαφία. Η κατάσταση όμως θα ξεφύγει, με αποτέλεσμα ο Bulger να γίνει ο νούμερο ένα καταζητούμενος στην λίστα του FBI.

Whitey Bulger: It’s not what you do, it’s when and where you do it, and who you do it to or with. If nobody sees it, it didn’t happen.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε μία ταινία βασισμένη στην ζωή του James Joseph «Whitey» Bulger, Jr. Ο Ιρλανδός στην καταγωγή καταζητούμενος απασχόλησε τις αστυνομικές αρχές μιας και για 12 συνεχή έτη είχε μία θέση στην λίστα των δέκα πιο καταζητούμενων του FBI. Τελικά στις 22 Ιουνίου του 2011, συνελήφθη στην Καλιφόρνια και στις 14 Νοεμβρίου του 2013 καταδικάστηκε για 31 κατηγορίες, δις ισόβια συν πέντε έτη.

Το Hollywood εδώ και χρόνια έχει στερέψει από ιδέες (παρόλα αυτά βγάζει ταινίες με το κιλό), με αποτέλεσμα η ιστορία του Bulger να είναι θέμα χρόνου να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη (εδώ θα γίνει ταινία το σκάνδαλο της WV με τον Leonardo Di Caprio, anyway).

Η ταινία παρά το γεγονός ότι θίγει ένα θέμα που έχουμε δει άπειρες φορές (τις μισές του άπειρου από τον κύριο Scorsese), μαφία, παρανομίες, διεφθαρμένοι αστυνομικοί, πληροφοριοδότες κτλ, καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει. Ο ρυθμός της άψογος, με το narration να γίνεται στα σωστά σημεία χωρίς να μας κουράσει.

Εδώ δεν μιλάμε για ένα blockbuster, εδώ μιλάμε για ένα ρεσιτάλ σωστού σεναρίου, άρτια στημένου και προφανώς εκπληκτικών ερμηνειών.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Και φτάνω στο σημείο που θέλω να αναλύσω περισσότερο. Το δυνατό χαρτί σε αυτή την ταινία είναι οι υποκριτικές. Νούμερο ένα όνομα ο Johnny Depp. Ο ηθοποιός που τα τελευταία χρόνια η επαγγελματική του πορεία άλλαξε πορεία και αντί τα χρυσά αγαλματίδια, είχε πάρει την κάτω βόλτα. Με επιλογές όπως το The Lone Ranger, το Transcendence και άλλα, είχαμε χάσει κάθε ελπίδα ανάκαμψης. Πόσο λάθος κάναμε.

Μπροστά μας είδαμε την μεταμόρφωση του σε καραφλό, γαλανομάτη διάβολο. Κάθε κάδρο μας αποστομώνει, με το ψυχρό του βλέμμα και την μπάσα φωνή. Ένας άνθρωπος που δεν νιώθει κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Εκθαμβωτικός, τιτανοτεράστιος! (στερεύω από λέξεις!)

Αξίζει να αναφέρουμε πως εδώ είναι η τρίτη φορά που υποδύεται κάποιο ζωντανό μαφιόζο μετά τον John Dillinger στο «Public Enemies» και τον George Jung στο «Blow». Δήλωσε ότι ήταν ο καλύτερος ρόλος που έπαιξε ποτέ, σπάζοντας τον κανόνα του «δεν βλέπω τις ταινίες μου». Προσπάθησε ανεπιτυχώς να έρθει σε επαφή με τον πραγματικό Bulger και τελικά ο σκηνοθέτης προσέλαβε 2 κοντινούς φίλους ως συμβουλάτορες για την διάρκεια των γυρισμάτων. Και οι δύο είπαν, «Αυτός είναι ο Whitey».

Στο υπόλοιπο cast έχουμε κόσμο και κοσμάκη. Joel Edgerton (Warrior) στον ρόλο του John Connolly, Benedict Cumberbatch (Sherlock) στον ρόλο του Billy Bulger, τον αδερφό του Whitey και πρώην Γερουσιαστή. Kevin Bacon(Mystic River), Adam Scott(The Secret Life of Walter Mitty), Corey Stoll(Ant-Man), Dakota Johnson (50 Shades of Grey) και πολλοί άλλοι. Όλοι τους δίνουν πολύ δυνατές ερμηνείες. Οπότε με ένα τόσο δυνατό cast, τι λείπει; Μα ένας έμπειρος σκηνοθέτης.
Εδώ όμως είχαμε τον Scott Cooper. Ποιος είναι αυτός; Ηθοποιός, συγγραφέας σκηνοθέτης. Με 3 μόνο ταινίες στο ιστορικό του ως σκηνοθέτης, Crazy Heart(2009), Out of the Furnace(2013) και αυτή, αναρωτιέσαι αν ήταν η σωστή επιλογή. Κι όμως ήταν. Ο ρυθμός πολύ καλός, τα πλάνα απλά και άψογα στημένα με προσοχή. Ο ίδιος είπε ότι η αρχική διάρκεια της ταινίας ήταν τρεις ώρες! Αλλά τελικά έπεσε κόψιμο οπότε την μείωσαν. Γι’ αυτό θα δείτε σκηνές μέσα στα trailer που δεν υπάρχουν στην ταινία αλλά μικρό το κακό.

Η μουσική πολύ καλή, ολοκλήρωνε την κάθε σκηνή αλλά δεν θα σου μείνει στο τέλος της ταινίας.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Για χίλιους δυο λόγους. Γιατί σου αρέσουν οι βιογραφίες. Γιατί σου αρέσει ο Johnny Depp. Γιατί ΔΕΝ σου αρέσει ο Johnny Depp, αλλά σου κίνησα την περιέργεια για την υποκριτική του. Γιατί σου αρέσουν οι ιστορίες με τους μαφιόζους. Γιατί θες να δεις μια ευχάριστη ταινία με πλούσιο cast.


Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Music video from all the fast and furious movies that Paul Walker was known.

song: Chainz - We Own It ft. Wiz Khalifa

Check it out on youtube here

Check out my channel here

Triumph Tiger 1050 Speed Video with Canon and Gopro