THE IMPOSTER – MOVIE REVIEW
13 Ιουνίου 1994 San Antonio Texas, ο μικρός Nicholas Barclay
εξαφανίζεται από το σπίτι του, χωρίς να αφήσει ίχνη. Η αστυνομία παρά τις
προσπάθειες της δεν μπορεί να τον εντοπίσει. Τρία χρόνια αργότερα, το 1997,
ένας αστυνομικός της Ισπανίας θα τηλεφωνήσει στην οικογένεια του χαμένου
Nicholas, και θα τους πει ότι ο γιος τους βρέθηκε και κρατείται στην Ισπανία.
TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Εδώ έχουμε ένα documenter βασισμένο στην αληθινή ιστορία του
χαμένου Nicholas, και την επιστροφή του στο σπίτι του. Η τουλάχιστον την επιστροφή
του ατόμου που υποστηρίζει ότι είναι ο Nicholas.
Η ταινία από τα πρώτα της λεπτά μας αποκαλύπτει την αλήθεια.
Γεγονός που σε βάζει πάντα σε σκέψεις. Αν μου αποκαλύψει από την αρχή τι
συμβαίνει, πως θα με κρατήσει σε εγρήγορση; Κι όμως τα καταφέρνει και με μεγάλη
επιτυχία.
Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για έναν
απατεώνα. Για έναν άνθρωπο που έχει την δική του ιστορία και κλέβει μία
ταυτότητα για να αλλάξει τη ζωή του. Πως γίνεται όμως να κλέψεις την ζωή
κάποιου άλλου, και να τον παριστάνεις χωρίς να τον έχεις δει ούτε μία φορά; Και
το πιο σημαντικό, πως γίνεται να ξεγελάς μία ολόκληρη οικογένεια για την
ταυτότητα σου;
Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά και παραμένουν
αναπάντητα. Γιατί ο άνθρωπος από την φύση του εθελοτυφλεί. Κάνει τον εαυτό του
να πιστέψει το οτιδήποτε, μόνο και μόνο για να γλιτώσει τον πόνο. Έτσι και εδώ
η οικογένεια του Nicholas.
Η ταινία απαρτίζεται από συνεχείς συνεντεύξεις τόσο του
Frédéric Bourdin που είναι ο νούμερο ένα ένοχος της υπόθεσης, όπως και
ολόκληρης της οικογένειας. Μπαίνουμε μέσα στο μυαλό του, και ταυτιζόμαστε με
αυτόν ακόμη και αν δεν θα μπαίναμε ποτέ στη θέση του.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Έκτη ταινία για τον σκηνοθέτη και παραγωγό Bart Layton. Για
να πούμε λίγα πράγματα εδώ. Αρχικά το The Imposter έχει κερδίσει αρκετά βραβεία όπως BAFTA, Austin Film Critics Association, 2 British Independent Film
Awards και πολλά πολλά άλλα. Το
documenter δεν είναι εύκολο για έναν δημιουργό/αφηγητή. Θέλει μεγάλη προσοχή
στην ροή της ιστορίας, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με πραγματικά γυρίσματα που
μας παρουσιάζουν τα γεγονότα.
Ξεκινάμε με υπέροχα πλάνα μέσα στη βροχή που μας δείχνουν
τον τηλεφωνικό θάλαμο που η αστυνομία δέχτηκε τηλεφώνημα για τον Nicholas. Δεν
βλέπουμε την πρωταγωνιστή μέχρι να έρθει η σωστή ώρα, ενώ παράλληλα ο ίδιος ο
Frédéric Bourdin μας διηγείται την ιστορία. Και αυτό γίνεται για κάθε χαρακτήρα
της ταινίας.
Στις συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών η κάμερα είναι στημένη
έτσι ώστε να φαίνεται ότι μιλάνε σε κάποιο δημοσιογράφο, ενώ ο Frédéric Bourdin
κοιτάει την κάμερα και μιλάει σε μας. Πανέξυπνος τρόπος για να παίξει με το
μυαλό μας.
Η φωτογραφία είναι εκπληκτική από τους Lynda Hall και Erik
Wilson γιατί ταιριάζει με τα συναισθήματα. Το ίδιο και το color correction.
Μπλε και γκρι όταν τα πράγματα είναι σοβαρά, κόκκινο και πορτοκαλί όταν τα
πράγματα δείχνουν τα πηγαίνουν καλύτερα.
Η μουσική έδεσε απόλυτα με τις εικόνες, αλλά δεν θα σου
μείνει σίγουρα στο τέλος.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Γιατί σου αρέσουν τα καλογυρισμένα ντοκιμαντέρ που είναι
βασισμένα σε αληθινές ιστορίες. Γιατί διάβασες για την αληθινή ιστορία και θες
να δεις πως πραγματικά έγινε ότι έγινε. Γιατί αναρωτιέσαι αν όλοι είναι εκεί
και δίνουν συνεντεύξεις τι πραγματικά συνέβη. Γιατί θες να αφήσεις έναν
σκηνοθέτη να παίξει με το μυαλό σου και να αναρωτιέσαι ποιος πραγματικά είναι ο
κακός σε μία υπόθεση.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΣΕΝΑΡΙΟ 9
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 9
ΜΟΥΣΙΚΗ 8
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ 7
SCORE 8.3
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου