Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

LEGEND MOVIE REVIEW
Ο Reggie και ο Ronnie Kray, τα δίδυμα αδέρφια που έμειναν στην ιστορία ως κάποιοι από τους πιο διαβόητους εγκληματίες του Λονδίνου στην δεκαετία του 60. Η ιστορία τους εξελίσσεται και αφηγείται από την γυναίκα του Reggie Kray, Frances Shea.

TI EΧΟΥΜΕ ΕΔΩ
Για μία ακόμη φορά, μία ταινία βασισμένη στη ζωή, ή μάλλον ζωές γνωστών και μη εξαιρετέων εγκληματιών, που βασίλεψαν στο χώρο της παρανομίας αλλά είχαν άσχημο τέλος.
Για την ιστορία, τα δίδυμα αδέλφια κυβέρνησαν στην κυριολεξία το Δυτικό Λονδίνο καθώς είχαν την ιδιοκτησία πολλών νυχτερινών  κέντρων, καζίνο κτλ. Ενώ ήταν υπεύθυνοι για ληστείες, ξέπλυμα χρήματος, επιθέσεις καθώς και 2 φόνους. Συνελήφθησαν στις 9 Μάϊου 1968 και καταδικάστηκαν με ισόβια ένα χρόνο αργότερα. Ο Reggie απελευθερώθηκε τον Αύγουστο του 2000 και απεβίωσε 8 βδομάδες αργότερα από καρκίνο, ενώ ο Ronnie παρέμεινε στην ψυχιατρική κλινική Broadmoor μέχρι τον θάνατο του στις 17 Μαρτίου 1995.
Η ταινία παρουσιάζει τις ζωές των 2 αδερφών, από το σημείο που ήταν ήδη γνωστοί στο χώρο και παρακολουθούταν από τις αστυνομικές αρχές. Η αφήγηση γίνεται καθ’ όλη της διάρκεια της από την γυναίκα του Reggie, Frances που δρα στα αυτιά μας ως ένα άμεσο exposition. Όχι ότι χρειαζόμασταν ένα.
Οι υψηλές προσδοκίες μας έπεσαν στο κενό. Δυστυχώς η ταινία χαρακτηρίζεται από μία συλλογή μετριοτήτων. Είτε σεναριακά, είτε σκηνοθετικά. Τα γεγονότα έβρισκαν το ένα μετά το άλλο, χωρίς όμως να ανησυχήσουμε για κάτι. Με εξαίρεση 2-3 δυνατές σκηνές (διάολε ταινία με gangsters βλέπουμε) και άλλες τόσες ελαφρώς κωμικές, πέσαμε σε κάποιες σεναριακές μαύρες τρύπες που είτε προήλθαν από κομμένες σκηνές, είτε από έλλειψη φαντασίας με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε με ένα μεγάλο «πως έγινε αυτό» ζωγραφισμένο. Θα σας πω τον προφανή λόγο, γιατί όλοι μας έχουμε την φωτεινή και σκοτεινή πλευρά μας. Say no more, OK!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σωτήρας της ταινίας, προφανώς ο Tom Hardy. Δεν είμαι φανατικός οπαδός, αλλά εκτιμώ όταν βλέπω έναν καλό ηθοποιό στο κάδρο μου. Και ο Hardy, το έχει αποδείξει. Ιδιαιτέρως σε τέτοιου είδους ρόλους. Να σας θυμίσω το Bronson(2008), παρακαλώ όσοι δεν το έχετε δει, δείτε το χωρίς δεύτερη σκέψη, ευχαριστώ.
Το εγχείρημα μεγάλο, και ο διπλός ρόλος ήταν δική του απαίτηση και καλά έκανε. Από την μία μας έδειχνε τον λογικό, γοητευτικό και αξιόλογο αδερφό, ενώ από την άλλη τον ψυχοπαθή, ομοφυλόφιλο και άμυαλο. Δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε ποιος ρόλος του ταιριάζει περισσότερο, οπότε μείναμε στην ισοπαλία. Tom Hardy vs Tom Hardy σημειώσατε Χ.
Στην σεναριακή πένα (μάλλον word θα ήταν) και σκηνοθετική καρέκλα ο Brian Helgeland. Ποιος είναι αυτός; Περισσότερο σεναριογράφος παρά σκηνοθέτης, έχει γράψει ταινίες όπως Robin Hood(2010) και έχει σκηνοθετήσει το 42(2013) και το A Knight’s Tale(2001) με τον αξέχαστο Heath Ledger (1979–2008).

Μέτριο σενάριο, μέτρια σκηνοθεσία. Ασημένιο στα πλάνα, χάλκινο στον ρυθμό. Ίσως έπρεπε κάτι να κόψει, ή να γίνει λίγο πιο σφιχτό γιατί τράβηξε πολύ χωρίς νόημα. Για εκείνο που του βγάζω το καπέλο, ήταν το μονόπλανο (Oner) μέσα στο καζίνο, που μας θύμισε λιγάκι τον Martin Scorsese, όταν ο Ray Liota παρουσίαζε στην κοπέλα του τον κόσμο του, στο Goodfellas.
Οι υπόλοιποι, χαλαρά χωρίς να έχουμε κάτι το ιδιαίτερο. Η Emily Browning (Sucker Punch – το θυμάστε αυτό το έκτρωμα του Snyder έτσι;), o Taron Egerton (Kingsman: The Secret Service) o Chazz Palminteri(The Usual Suspects) (γιατί δεν γίνεται γκανγκστερική ταινία χωρίς αυτόν) και άλλοι.
Μουσική από τον Carter Burwell (Mr. Holmes). Τίποτα το ιδιαίτερο.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩ
Συνήθως λέω πολλά, εδώ δύο λέξεις θα πω και θα προχωρήσω στην βαθμολογία. TOM HARDY.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΣΕΝΑΡΙΟ    4
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ 6
ΜΟΥΣΙΚΗ    4
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ  9

SCORE      5.8



Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου